segunda-feira, 29 de março de 2010

U POVU CONTRA OS INGANADÔ (continuimento)


Quem lhi fala é Zé Serrote
Caba bom di prosa i mote
Formadu nas Intenet
Broguero iscrivinhadô
Um grandi pescialista
In TV, livru i rivista
Vai di pobi inté dotô

Utusdia uví falá
Qui vaum mexê na popança
Nóis num somu nem criança
Prêsse assarto asseitá
É maiz vinti i dôs purssento
Quius danadu dus jumento
Queri nus surripiá

Si elis fizere isso
Ixprodi a rivulissão
I nóis pega essis pião
Pu modi impechimentá
Essi tar di bodi véio
Chefi-maió dus ladrão

U povu num agüenta
Essa raça lazarenta
Qui nus trata di otário
Qui di janero até maio
Trabáia só pra imposto
Quim junho num teim dinhero
Proquê essis badernero
Disvia prus seos prepostu

Mexê cum queim é direito
Provocá um disrespeitu
Meresse uma riação
Si êlis fizere isso
Pegamo pelos toitiço
Damu uma piza nelis
Cumu quem bati num cão

Num ingane brasilero
Povu bão trabalhadô
Si arrependi, sim sinhô
Queim fizé essa bestera
Vai ficá a vida intera
Cumendo merda i capim
I nunca maiz vai pudê
S’inscrevê im eleissão
Pruquê u povu sabi sim
Queim é u homi iu ladrão


Assinado: Zé Serrote, u pueta du Serrão

U POVU CONTRA OS INGANADÔ



Um povu bão e ordero
Devi sê um brasilero
Qui saba diferençá
Os farço dus verdadero
Us faladô dos certero
Qui gosta di trabaiá

Num compra prosa ibruiada
Num vota nas petezada
Sabi imqueim cunfiá
Qué um Brasi seim mintira
Seim reclami, sem quizira
Seim caba prá inganá

Tem brasilero sem dedo?
Vô lhi cuntá um sugrêdo
Nun é prus otru contá
Teim um tá de bodi véio
Sumbração di sumitério
Campião di prosiá

Otra grandi nuvidade
Vô falá pra vosmicê
Foi eli qui inventô
O tar MST
Cambada di vagabundo
Qui anda pureste mundo
Trapaiandu queim trabáia
Num levatum uma páia
Elis num é brasilero
São tudu cumunistero
Bébi pinga i faiz gandaia

Eli tambéim inventô
Pra modi nus inganá
Um troti chamado PAC
Prá disivolvimentá
Qui pareci taitaruga
Nu seo modi di andá

Inda vai cuntinuá adispôis...

Assinado: Zé Serrote, u pueta du Serrão
o

OS AMIGOS DO SERTÃO


U meu nomi é Sivirino
Cunheçu o Luiz Inaço
Desdos tempo di minino

Nóis ia junto pra roça
Si scondia na paioça
Modi num trabaiá
Us povo tava pensano
Qui nóis tava trabaiano
I nós só a proseá

Mas duma coisa num gosto
Do nome quielhi isculheu
Ponhô u nomi de Lula
Qui rima fácio cum Mula
Aí o mote eli deu

Respostando pru Zé Petráia


O Zé Petráia iscreveu
Di modo dificurtoso
Falano dum tar di PIG,
Um vocábo inganoso

Num sei qui significa
De verdade, Zé Petráia,
O tar PIG quiscreveu
Mas vamu tentá agora
Terpretar e sem demora
Prá vê se seu pensamento
Pode sê iguáo u meu

O “P” pode sê “petralha”,
O “I” pode sê “intregante”
O “G” só pode sê “gang”

Capritei  vossa mensage
Num pense quié sacanage
U qui eu adiscubrí
Podi sê quieu teja errado
Mas sieu num to inganado
É o quimbaixo iscriví

PIG: “Us Petralha Intregante da Gang”

Acertei Zé Petráia?

Quando o Zé Serra ganhá


2010 tá chegano
I nóis vai pudê votá
Pru modi essis petralha
Nóis pudê defenestrá
Homi bom é o Zé Serra
Qui num discursa, trabáia
Num é Lula qui só fala
I num levanta uma páia
Quando o Zé Serra ganhá
Us petista vaum rodá
Vaum atráz dos corrompido
Prám puderem simpregá

Zé Serrote num perdoa
Vagabundo e gente atôa
Qui si sigura nas têta
Vai mandá toda essa gente
Cum uma midida urgenti
Pronde mora us capêta...

Respostando pra D. MARIA


Visitando o Ceará
Fui em Itapiúna,
Comi carne de graúna,
Ouvi cantado cantá
*********************
Nãum credito im vagabundo
Nem por nada deste mundo
Minha sina é serviçá

A LIBEDADE DAS BRABULETA


A brobuleta é um bichu
Qui num sabi sê cativo
Num si sabi u mutivu
Na noça comprienssão
Nem uzandu a razão
Dá prá compriendê
Pruquié qui esti sê
qui disafia os ispaço
avúa prá todu ladu
na friage i nu mormasso
prá sê filiz nu vivê

Sabi quar é a frô
Qui podi si alimentá
Seu nutrimento é o mé
I ela sábi quar é
U maiz bom i verdadero
Quiconsomi u mêiz intero
Prá pudê sempi avuá

Quandu vem a pimavera
Vúa qui nem pensamento
Isculhendu u alimento
Pozandu di frô in frô
Cumu a deuza du amô
Cum suas aza culurida
Vai da rosa a margarida
Çem precunceitu de cô

Acácia branca i amarela
Assucena i larangêra
Gerâniu e girassó
Todas muito cherosa
Lindas i perfumosa
Qui si abrim paru só

Maiz néim sempi u rumantismo
Cunduz à rialidade
Nessi mundu di mardade,
Mintira i currupissão
É pricizu tê nussão
Du quié farso iu verdadero
Prá num tê dissepição
Néim entrá i disispêro

A palava brabuleta,
cuidadu, é pirigoza
Rima cum coiza ruim
Tambéim cum coiza gostoza

O vocábu brabuleta,
Rima cum iscopeta
I cum muinta coiza mais
Rima cum massaneta
Cum a tar di ispoleta
Cum a pirigoza beretta
Maiz cuidadu meu rapaiz
Ela podi sê impregada
Cum coiza imporcaiáda
Qui essa rapaziada
Fica correnu atrás

Tombém podi musicá
Cumu si ôve corneta
Quéim iscrevi cum caneta
Tombéim podi apruveitá

Rima tombéim cum perneta
Cum boli-boli i maneta
Cum monuciclo i lambreta
Cum mintira i cum mutreta
Cum instrumentu bureta
Cum caxote e cum caxeta
Na Ciênça, cum gameta
Na mecânca, cum gaxeta
Nu restoranti a gujeta
Nus jorná e nas gazeta
Nus circu as pirueta
Prus astrômo a luneta
Prus catalão a peseta
Mariana i Marieta
Prus qui viaju a maleta
Prus alejadu a muleta
Prus pedrófilo a ninfeta
Prus doidu téim a veneta
Prus analfa apedêta
Prus construtô a mureta
Prás crianssa a chupeta
Prus armáro a cruzeta
Prus Romeu a Julieta
Prus vingadô a vendeta
Prus astrômo a luneta
Prus sordadu a baioneta
Prus purtuga a lisboeta
Prus baianu a micareta
Prus jovi a motoneta
Prus tempêru a malagueta
.........................................
..só num vô falá procê
Aquilo c’ocê pensô
Zé Serrote u cantadô
É um homi di reispeitu
É caba bão i direitu
Respeitozo cua’s famía
I nas sua puesia
Num pronuncia bobage,
Nomi feio i sacanage
Néim prá irmã da sua tia

Si ocê quizé falá
Quissi reponçazabilize
Pôiz foi ocê qui pensô
I nunca mi martirize
Zé Serrote é direitu
Homi retu i iscurreitu
Nunca cuméti dislize

Brigadu...

Ançina: Zé Serrote, u pueta du Serrão

respostando pru Verardo


o cumpadi Everardo
é um homi inducado
i até mi inlugiô
num é cumu o Lionardo
caba qui veste saia
num proseia  e num trabáia
I num tem nium valô
*************************
Minha terra tem parmera
Ondi canta u bemtiví
Nunca vi tanta bestera
Quius petista iscrevi aqui
Não permita Deus que eu morra,
Sem que eu tire o cururú;
i assista a revoada

Di tudo essis urubú

Minha terra tem parmera
Ondi canta o tico-tico
A vontadi qui eu tenho
É pegá essis perrenho
Qui fica “pagano mico”.

Autor: Zé Serrote, u pueta du Serrão

Respostando prá Michelli


Zé Serrote, seu criado
Ficô todo invargonhado
Co’as palava da sinhora...

Fassu quarqué coiza in rima
Vô di baxo até incima
dus assuntu qu'isculhê
Falu di Natureza
Di Siença i di Beleza
Basta a sinhora querê

Naçi numa rebançera
Só numsei falá bestera
Minspiru nu arrebó
Nas estrela e nas muié
Im tudu que Sá quisé
Nu fimamento e nu Só

Mi dexe seu tulufone
Ô intão çeu inderêço
Pru modi lhi cunhecê
Pois nessi mundu di hoji
É grandi a discunfiança
I agenti tem qui tê
Uma totá sigurança

Eu sei qui a sinhora é bôa
Num é essa genti atôa
Qui vivi di inganá
Us cantadô miricidu
Eu lhi ficu agradiçido
Pru modi mi ilugiá

Açina: Zé Serrote, u pueta seu criado

Respostando prá M. Luiza Fraga


Zé Serrote, seu criado
Ficô sim discunfiado
Ao respostá prá sinhora

Cantadô intiligente
cunhéci caba qui menti
genti ruim e canáia
discubriu quié um petráia
caba safadu indecente
si passando pur muié
prá ludibriá a genti

foi façi prá discubri
pur causo du purtuguês
troca a tercera pessoa
pela segunda da vez
mi tratandu di sinhô
i dispois tudu disfez

u istilu eu cunheçu
du tar PT tupetudu
qui si chama brasilero
qui istá acima di tudu

cumu é burro minha gente
us qui num sabe iscrevê
num sabi us tempi du verbu
us pronomi inverti tudu
nas gramática elis só fáia
isclareci qui é petráia

num cutuque Zé Serrote
caba bão de rima i mote
dizeno sê tar di Fraga
cuidado, rogu uma praga
qui mata inté urubú
qui intope us intistino
i paraliza u cú

todus petráia se acha
uns pôçu di esperteza
iguá u seu grandi chefe
u jumentu mequetrefe
qui fala cuns intistino
tar u fedô qui ixála
da bosta di um suíno

Açina: Zé Serrote, u pueta du Serrão

Respostando pro dotô João




brigado dotô João...

Zé Serrote, seu criado
Ficô todo incabuladu
Co’as palava du sinhô...

Si cunheci pelu nomi
Quandu u caba é mermu um homi
Di vergonha i di valô
U nomi i u subnome
Foi feito sobi midida
Cum tamanha pefeissão
Cum a palava prufirida
Di um grandi coração

Açina: Zé Serrote, u pueta seu criado

Canção do Exílio (du pueta Gonçarvi Dia – (dapitassão di Zé Serrote)


Canssão do Arxílio (titu di Zé Serrote)

"Minha terra tem parmeira,
Onde canta o Sabiá;
Tem bandidu que farseiam,
prá pudê si apruveitá.

Nossu séu tem mais estrela,
Nossas váuzeas têm mais frore,
Nossu Mula nus cunvida,
pra uvi us seu horrore.

Matutano, só, à noite,
Maiz tristeza sinto eu lá;
Minha terra tem bestera,
quando o Lula vai falá.

Minha terra tem primore,
Que tar não encontro eu cá;
cismano  — sozinho, à noite —
Maiz tristeza sinto eu lá;
Minha terra tem asnera,
Si o Lula fô discursá.

Não permita Deus que eu morra,
Sem que eu tire ele delá;
pra dá discansu pru uvido
i pudê mi concentrá;
Sem uvi suas vantage,
qui num para di falá."

Assinado: Zé Serrote, u pueta du Serrão

Didico essis veusu dum grande brasilero qui já morreu, iqui num mintia pra nóis...

A VIAJI DU MINTIROSO PULU MUNDO


Nu gunvenu du Inaço
Nunca si viajô tantu
Foi pra mim um grandi ispanto
Assisti eçi paiaçu
Gastanu nossu cascáio
Geranu tantu atrapáio
Cum prijuízo agaranto

Cumu era um caba pobi
I num tinha viajadu
Fico tudu arriliadu
Pra querê um aeropranu
Ficá deiz dia pur anu
Suçegadu nu lugá
I u restu avuanu
Pur tudus cantu qui há

Pur tudus us cuntinenti
Eli já foi avuá
Num cunsiguiu mutcha coiza
Maiz çi põi a discursá
Falanu tanta porquera
Du instombu injuá

Trezontónti si mandô
Pru tar du Rio Véio Chico
Foi custurá fuxicu
Dus tenpi di inleissão
Levo sua caguidata
A qui tem cara di mula
sempre leva na matula
pra fazê inganassão

levô um muleque seu
qui si chama Ciru Gomi
néim paresse qui é homi
qui cômi na sua cuié
lava as sua cuéca
qui nem fazi as muié

maiz u qui mi arrebentô
di tantu qui axei grassa
foi u retratu sem grassa
qui elis tiraru ali
naqueli grandi calô

a careta du Inaço
maiz iguá a um paiaçu
abrassandu a caguidata
cum sua cara di mula
daquelas qui peida i pula
sigurandu pelas mão
o jagunçi Ciro Gomi
qui néim paresse quié homi
todus paganu um micão.


Açinado: Zé Serrote, u pueta du Serrão

O CASERO, O MINISTRO E AS FREGA


Francinildo era casero
Nacido no Piauí
Foi trabaiá im Brasilha
Pru modi ivuluí

Cumu era um caba pobi
Lhimprestaru um jorná
Prá elhi apriciá
I discubrí u impregu
Qui fossi quarqué trabáio
Qui garantiçe um cascáio
Pru modi si alimentá

Tevi sorti essi rapaz
Di um grandi coração
Uns dotô di Riberão
Pagava béim um rapaz
Qui foçi tumá di conta
Di uma grandi manção

Quandu eli chegô lá
Viu a ruma di dotô
Deputadu e asseçô
Di tudu qui era geitu
Tinha até um tar ministo
Qui chegava di chofé
Cum treiz ou quatu muié
Tudu bunita e cherosa
Tinha uma iscandalosa
Qui ficava nu seu pé

Francinildo fico bobu
Di vê tanta confusão
Us homi di Riberão
Trabaiavu im ministéro
Cumu era um rapaiz séro
Uvindo essa gritaria
Ficava só matutano
Di vê tanta baxaria.

Di noiti elis davum festa
Di dia riunião
Di manhã u Francinildo
Ia varrê u chão
Incontrava as camisinha
Tudu jogadu nu chão.

Certu dia foi chamado
prá depô na CPI
fico todu incabuladu
Maiz tinha mermo qui í
Prá falá o quielhi via
I num pudia mintí

Meu cumpadi Sivirino
A sorte du tar minino
Logo, logo si aluíu
Perdeu u impregu bão
Fico cheio di pobrema
Us dotô formaru isquema
Vasculharu a conta deli
Pirsiguiru tantu eli
Prá sua boca si calá
I num acusá os dotô
Qui acoitava as frega
Pra ninguéim lhis processá

Meu cumpadi a Justiça
Num é prá todus iguá
Us pobi sempi padeci
Nu gunvenu du Inaço
Faiz tudus nóiz di paiaço
I portege us maiorá

Maiz ontisdonti sunhei
Um sonhu isperançoso
Todus dotô bandido
Fórum subistituído
Pur gente bôa i ordera
I todas essa porquera
Qui nóiz tamu vendu agora
Meteru u rabu entre as perna
Fórum morá nas caverna
Ondi todu ladrão mora

Anssim nóiz ficamo livri
I a históra si incerra
Chegô novu comandante
Cum nomi di Jusé Serra
Pra ingrandiçê u povu
Dessa terra varonil
Qui nóiz cunheçemu tudu
Cum u nomi di Brasil

Açinado: Zé Serrote, u pueta du Serrão